Φωτομετρία είναι μέτρηση. Είναι μια μέθοδος συλλογής στοιχείων για το τρόπο και το ρυθμό μεταβολής του φωτός που μας στέλνουν τα αστέρια, οι πλανήτες, οι αστεροειδείς κ.λ.π., σε διάφορες κλίμακες χρόνου (που ποικίλουν από μερικά δευτερόλεπτα έως και αρκετά έτη, αναλόγως του αντικειμένου και του φαινομένου που μελετάμε) με σκοπό την εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με τη φύση των υπό εξέταση ουρανίων σωμάτων. Η μετρούμενη ποσότητα είναι τα φωτόνια. Τα δεδομένα της φωτομετρίας κατά κανόνα παρουσιάζονται σε διάγραμμα καμπύλης φωτός, όπου στον έναν άξονα αποτυπώνεται η ποσοτική ή η ποσοστιαία μεταβολή της ενέργειας από τη φωτεινή πηγή-στόχο ως συνάρτηση του αριθμού και του είδους των φωτονίων που καταγράφονται από τον αισθητήρα του CCD, και στον άλλο άξονα ο ακριβής χρόνος στον οποίο συντελείται αυτή η μεταβολή. Φωτομετρία γίνεται σε μεταβλητούς αστέρες για την εξαγωγή αποτελεσμάτων σε σχέση με την  περιοδικότητα, τον τρόπο και χρόνο μεταβολής. Στα αμοιβαία φαινόμενα (αμοιβαίες αποκρύψεις και εκλείψεις μεταξύ δορυφόρων των μεγάλων πλανητών) η καμπύλη φωτός που παράγεται αποτελεί ακριβέστατη μέθοδο προσδιορισμού της αστρομετρικής θέσης των δορυφόρων, με συνέπεια τη βελτίωση των πλανητικών μοντέλων που περιγράφουν τις τροχιές στο ηλιακό μας σύστημα. (πηγή "Φωτομετρία με χρήση CCD Βαγγέλης Τσάμης")